Όταν ο σκύλος βγάζει αφρους απο το στομα του, στην καλύτερη περιπτωση μπορεί να μας ενοχλήσει, όμως το πιθανότερο είναι να μας προκαλέσει πανικό.Υπάρχουν τόσα αίτια για στομαχικές διαταραχές στους σκύλους, οι οποίες έχουν τόσα κοινά συμπτώματα, πράγμα που καθιστά δύσκολη τη διάγνωση στους κτηνιάτρους. Αν και καποιες αιτιες που ένας σκύλος βγάζει αφρούς απο το στόμα του, οπως για παράδειγμα το να φάει κάτι σάπισμένο από τα σκουπίδια ή οτιδήποτε καταπιεί και μπορεί να του κάνει κακό, μπορούν να εμφανισθούν οποιαδήποτε στιγμή, αλλά μπορούμε για τις πιο επικυνδινες απο αυτες να λαμβανουμε μετρα θεραπείας και πρόληψης.
Γιατί ο σκύλος μου βγάζει αφρούς;
Εάν ο σκύλος μας αρρωστήσει μια φορά, το πιο πιθανό είναι να έφαγε κάτι που δεν έπρεπε. Εάν όμως τα συμπτώματα επιμένουν και ο σκύλος μας βγαζει αφρού παραπάνω απο μια-δυο μερες στη σειρά, τότε σίγουρα πρέπει να συμβουλευτούμε τον κτηνίατρό μας. Οι κύριοι λόγοι που συμβαίνει αυτο στον σκύλο μας είναι κάποια εσωτερική πληγή, μόλυνση, και κακή διατροφή. Τα κυριότερα που θα εξετάσουμεπάνω σε αυτό το θέμα περιλαμβάνουν:
- Κατάποση τοξινών
- Σύνδρομο ερυθρομυελίτιδας
- Πρήξιμο
- Βήχα ρήθρων
- Παγρεατίτιδα και άλλες πεπτικές φλεγμονές
- Παρβοϊός
- Λύσσα
Μπορεί να έφαγε κάτι περίεργο
Εάν ο σκύλος μας φάει κάτι που δεν πρέπει τότε αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ένα διαταραγμένο στομάχι, σε δυσπεψία ή εντερικά προβλήματα, όπου όλα αυτα κατα συνέπεια οδηγούν στο να βγάλει ο σκύλος μας αφρούς από το στόμα του. Με εξαίρεση τα παιχνιδια του, όλα τα υπόλοιπα μικρά αντικείμενα που θα μπορούσε να καταπιεί πρέπει να φυλάσσονται μακριά του. Ακόμη, τα οικιακά προϊόντα είναι τοξικά για τους σκύλους ιδιαίτερα τα καθαριστικά και τα φυτοφάρμακα ενάντια στα έντομα και τα τρωκτικά, τα οποία μπορούν να προκαλέσουν δυσμενείς αντιδρασεις, όπως το να βγαλει ο σκύλος μας αφρους εφόσον τα καταπιεί.
Φυλάξτε όλα τα τοξικά χημικά προϊόντα καλά κλεισμενα και σε μέρος που δεν εχει επαφή ο σκύλος σας. Ποτέ μην τα αφήνετε έξω. Εάν ποτέ βαλετε παγίδες για ποντικια, τοποθετήστε τις σε σημείο που δεν φτάνει ο σκύλος σας.
Μπορεί να είναι σύνδρομο ερυθρομυελίτιδας
Το σύνδρομο ερυθρομυελίτιδας στους σκύλους ειναι παρομοια ασθένεια με την γαστροοισοφαγική παινδρόμηση στους ανθρώπους. Τα οξέα της χολής και του στομαχιού ειναι φυσικά υγρα που βοηθούν στην πέψη και στη διάσπαση της τροφής. Από την άλλη πλευρά όμως, σε ένα άδειο στομάχι μπορεί να προκαλέουν ερεθισμό. Ο ερεθισμός αυτός μπορεί να οδηγήσει έναν υγειή και πεινασμένο σκύλο στο να παραλείπει γεύματα, ή σε χειρότερες περιπτώσεις να βγάζει αφρούς απο το στόμα. Τα χρώματα του αφρου εξαιτιας του συνδρόμου ερυθρμυελίτιδας μπορεί να είναι άσπρο, πράσινο, πορτοκαλί, καφέ ή ακομη και μια μίξη απο αυτά. Μερικές φορες συνοδεύονται απο βλέννα.
Ταϊζοντας τον σκύλο μας μικρότερα γεύματα σε τακτά χρονικά διαστήματα μέσα στην ημέρα – ενα μικρό σνακ το πρωί, καθώς και το βραδυ- θα ήταν ο καλύτερος και ευκολότερος τρόπος να βοηθησουμε το πρόβλημά του.Εάν τα υπερβολίκα οξέα της χολής και του στομαχιού συνεχίζουν σε όλη τη διάρκεια της υωής του σκύλου μας, τότε αυτό μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφή του στομαχιού και της εντερικής επένδυσης και κατ΄επέκταση σε περισσότερα πεπτικά προβλήματα όσο μεγαλώνει.
Μία διαφορετική λύση είναι η φαρμακευτική αγωγή για τη μείωση των οξέων. Σε συνεργασία με τον κτηνίατρο, ο οποίος μπορεί να προτείνει μια αντιοξική αγωγή που θα ανακουφίσει τον ταλαιπωριμένο σκύλο μας, ιδιαίτερα όταν το καθημερινό μας πρόγραμμα δεν μας επιτρέπει να του προσφέρουμε πολλαπλά γεύματα μέσα στην ημέρα.
Μπορεί να είναι πρήξιμο.
Το πρήξιμο, γνωστο και ως γαστρική στρέψη ή στομαχική διαστολή είναι μία πολύ σοβαρή κατάσταση για τους σκύλους. Στις χειρότερες περιπτώσεις, το στομάχι του σκυλου μαζεύεται από την κανονική του θέση στην κοιλιά. Αυτό όχι μόνο εγκλωβίζει αέρα., φαγητό και υγρά στο στομάχι, αλλά και περιορίυει την ροή του αίματος.
Ένα απο τα πρώτα του συμπτώματα πριν από τα παραπάνω, είναι το να βγάλει ο σκυλος αφρούς από το στόμα του. Αυτές οι καταστάσεις συνήθως συμβαίνουν σε σκύλους με βαθύ στήθος από την ενηλικίωση και μετά. Αν και οι πραγματικοί λόγοι που συμβαίνει αυτό δεν είναι απόλυτα ξεκάθαροι, η πιο κοινη πρόληψη είναι να μην ειναι πολυ ενεργος ο σκύλος μας μετά το γεύμα του.
Μπορεί να είναι βήχας ρήθρων.
Ο βήχας ρήθρων είναι μία κοινή ασθένεια, που μπορεί να κολλήσει ο σκύλος μας είτε σε σπίτια με άλλους σκύλους, ή σε καποιο κτηνιατρείο ή ακόμη και στο πάρκο που βγαίνει βόλτα. Ώπου υπάρχουν και άλλοι σκύλοι, αυτή η αναπνευστική μόλυνση μπορεί να προσβάλλει τον σκύλο μας.
Εάν ένας σκύλος ποιυ βγάζει αφρούς από το στόμα του έχει βρεθει σε κάποια από τις παραπάνω καταστάσεις, αυτό καθιστά ευκολότερη και γρηγορότερη τη διάγνωση για τον κτηνίατρο. Άλλα συμπτωματα για αυτή την ασθένεια είναι ο βήχας, τα ερεθισμένα ματια και η ρινική καταρροή. Γενικότερα, ο βήχας ρήθρων τείνει να είναι μία ελεγχόμενη ασθένεια, η οποία από μόνη της κρατάει περίπου δύο εβδομάδες.
Μπορεί να έιναι παγκρεατίτιδα.
Το πρήξιμο ή η φλεγμονή στο πάγκρεας διαταράσσει τη φυσιολογική πεπτική λειτουργια του σκύλου. Όταν το φαγητό δεν διαλύεται και δεν διασπάται σωστά, δεν διαλύονται οι υπερβολικές ουσίες στο στομαχι του σκύλου. Έτσι, ο εμετός ειναι μονόδρομος και τις περισσότερες φορές, συνοδεύεται απο αφρούς που βγαίνουν απότο στόμα.
Στους σκύλους με διαβήτη υπάρχει αυξημένος κίνδυνος να αναπτύξουν παγκρεατίτιδα, πραγμα που συνδέει τον διαβήτη με τον αυτό τον αφρό που βγαζουν από το στόμα τους. Άλλα συμπτωματα είναι όταν διατηρούν μια καμπύλη θεση, ο έντονος κοιλιακός πόνος και ο πυρετός.
Μπορεί να είναι παρβοϊός.
Ο παρβοϊός προσβάλλει συνήθως τα κουτάβια και μικρής ηλίκίας σκυλιά, τα οποια ζουν σε σπίτια με άλλα σκυλιά, μέσω της στοματικής επαφής με τα κόπρανα. Τα σημάδια αυτού του ιού εμφανίζονται γενίκα μέσα σε 10 ημέρες αφότου έχει προσβληθεί ο σκύλος μας από αυτόν.
Μαζί με το να βγάζει ο σκύλος μας αφρούς από το στόμα του, ένα από τα συμπτώματα που θα πρέπει να μας ανησυχισουν είναι η διάρροια με αίμα και έντονη κακοσμία. Αυτή η ασθένεια είναι θανατηφόρα, παρ΄όλα αυτα τα πρώτα εμβόλια που κανουμε στο κουτάβι μας, βοηθούν να χτίσει ένα γερό ανοσοποιητικό ενάντια στον παρβοϊό. Ένας σκύλος που δεν έχει εμβολιαστεί κατά του παρβοϊού και βγάζει αφρούς από το στόμα του είναι πιθανό να έχει προσβληθεί από αυτόν τον ιό και τότε πρέπει επειγώντως να συμβουλευτούμε τον κτηνίατρό μας.
Μπορει να είναι λύσσα.
Η λύσσα είναι η τελευταία και λιγότερο ένοχη ασθένεια στην οποία μπορεί να οφείλεται ο αφρός που βγαζει ο σκύλος μας από το στόμα του. Η εικόνα ενός λυσσασμένου σκύλου, που βγάζει λευκούς αφρούς από το στόμα του είναι σε όλους μας οικεία, αλλά αυτο συμβαίνει μόνο στα τελευταία στάδια της λύσσας. Πριν παρατηρίσουμε αυτό το συμπτωμα, θα είχαμε δει άλλα, πιο ανησυχητικά, όπως η επιθετική συμπεριφορά. Όπως και με τον παρβοϊό, ή λύσσα προλαμβάνεται με τον κατάλληλο εμβολιασμό.
Μερικά γενικά λόγια.
Ένα ενημερωμένο, παρατηριτικό και παραγωγικό αφεντικό έχει πολλά προτερήματα. Αυτό σημαίνει το να γνωρίυουμε καλά τις διατροφικές συνήθειες του σκύλου μας, σημειώνοντας κάθε παρεκτροπή και να την προσαρμόζουμε κάθε φορά στις ανάγκες του. Η αλλαγή τις ποσότητας αλλά και του πόσο συχνα τρώει ο σκύλος μας, είτε είναι κουτάβι ή ενήλικο σκυλί σίγουρα θα βοηθήσει να μην έχει στη συνέχεια πεπτικά προβλήματα.
Κρατώντας τον σκύλο μας σε ένα καθαρό περιβάλλον, με απολυμασμένο φαγητό και νερό μειώνουμε το ρίσκο από το να προσβληθεί από παράσιτα και βακτηριδιακές μολύνσεις. Οι δύο πιο επικύνδινες ασθένειες –ο παρβοϊός και η λύσσα- είναι ως επί τω πλείστον αποτρέψιμες με τον συνήθη εμβολιασμό.