Υπάρχουν ορισμένοι ιδιοκτήτες, οι οποίοι σκέφτονται ότι εάν λύσουν ένα πρόβλημα συμπεριφοράς του ζώου τους όπως το γάβγισμα, ή την υπερκινητικότητα μέσα στο σπίτι ή το να κάνει τα τσίσα του στον καναπέ και στο κρεβάτι, θα ησυχάσουν μια και καλή από τις άσχημες συμπεριφορές που το σκυλάκι τους μπορεί να έχει ή μπορεί να βγάλει στο μέλλον.
Αυτόν τον τρόπο σκέψης τον έχουμε συναντήσει ουκ ολίγες φορές, είτε στα ραντεβού γνωριμίας που κάνουμε από ανθρώπους που λένε καθαρά αυτό που σκέφτονται, είτε κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης, όπου μας λένε μετά από 2 ή 3 μαθήματα ότι «εάν λύσω πχ αυτό το πρόβλημα, κατά τα άλλα το σκυλί μου έχει ηρεμήσει».
Η τοποθέτησή μας επάνω σε αυτή τη λογική, είναι ότι ένα ζώο δεν σημαίνει ότι εκπαιδεύεται άρτια και σωστά εάν του διορθώσουμε αυτή την άσχημη συμπεριφορά και αμελήσουμε την γενικότερη υπακοή του σε θέματα της καθημερινότητάς μας.
Το ότι το σκυλάκι μας είναι μικρό σε ηλικία και δεν μας έχει κάνει ζημιές στο σπίτι, ούτε δαγκώνει εμάς ή τα πράγματά μας, αλλά το μόνο που κάνει είναι να λερώνει με τσίσα τον καναπέ όταν λείπουμε, δεν σημαίνει ότι λύνοντας αυτή τη συμπεριφορά δεν θα βγουν στο μέλλον όλες οι υπόλοιπες.
Όλα τα σκυλιά έχουν τάσεις κυριαρχίας από τη φύση τους και αναπόφευκτα κάποια στιγμή, θα εκδηλώσουν αργά ή γρήγορα με τον τρόπο τους, την επιθυμία γι αυτή τη θέση μέσα στο σπίτι. Δεν υπάρχει συγκεκριμένη στιγμή ηλικιακά που θα το κάνουν αυτό, αλλά εξαρτάται από τις συνθήκες στις οποίες μεγαλώνει και από τη συμπεριφορά μας απέναντί του.
Είναι λάθος λοιπόν να ξεκινάμε την εκπαίδευση του σκύλου μας και μόλις φτάσουμε στο σημείο που θέλουμε να λύσουμε, να σταματάμε. Αυτή η συμπεριφορά απέναντι στα μάτια του σκύλου μας σημαίνει «παραίτηση » από την πλευρά μας, από την προσπάθεια χαλιναγώγησής του και αυτόματα το ίδιο το ζώο θεωρεί τον εαυτό του «νικητή» άρα και αρχηγό της αγέλης.
Όταν λοιπόν στο μέλλον, συνειδητοποιήσουμε ότι αυτό που σκεφτόμασταν αρχικά ήταν λάθος και ξεκινήσουμε πάλι τη διαδικασία της εκπαίδευσης, τότε θα έρθουμε αντιμέτωποι με ένα ζώο με πείσμα, έτοιμο να κάνει όσο υπομονή χρειάζεται γιατί απλά… ξέρει ότι θα παραιτηθείτε κάποια στιγμή. Αυτό σημαίνει και διπλάσια χρήματα εκπαίδευσης και πενταπλάσια προσπάθεια από εσάς αφού θα πρέπει να «πείσετε» το σκυλάκι σας ότι αυτή τη δεύτερη φορά δεν θα παραιτηθείτε.
Αυτό που σας συμβουλεύουμε λοιπόν να κάνετε, είναι να ακούσετε τους επαγγελματίες τους χώρου γι αυτό που έχουν να σας πουν, να είστε απόλυτα ανοιχτοί απέναντί τους για τους προβληματισμούς σας και τις απόψεις σας, έτσι ώστε να σας κατευθύνουν σωστά και να είστε σίγουροι για την απόφαση που τελικά θα πάρετε.