Να πάρω δύο κουτάβια στο σπίτι ταυτόχρονα;

Εσύ ξέρεις τι πρέπει να γνωρίζεις πριν πάρεις δύο κουτάβια στο σπίτι ταυτόχρονα;

Ίσως υπάρχουν κάποια πράγματα που πρέπει να δώσεις ιδιαίτερη σημασία πριν πάρεις μία τόσο σημαντική απόφαση.

Το να πάρεις δύο κουτάβια, είναι η διπλάσια δουλειά από το να είχες μόνο ένα. Αν έχει αρκετή δουλειά το να μεγαλώσεις ένα κουτάβι, φαντάσου τα δύο πόσο χρόνο και κόπο χρειάζονται.

Αυτό που πρέπει να ξέρεις για αρχή, είναι ότι πρέπει να χωρίσεις τα κουτάβια μέχρι την ηλικία των 1,5-2 χρόνων. Πρέπει να είναι σε ξεχωριστό μέρος το ένα από το άλλο ή μέσα σε crate και kennel. Με αυτόν τον τρόπο, θα αναπτύξει το καθένα την αυτοπεποίθηση και την προσωπικότητα που του αντιστοιχεί χωρίς παρεμβολές από άλλα σκυλιά.

Αν τα αφήσεις μαζί το αποτέλεσμα δεν θα σου αρέσει. Θα υπάρξουν πράξεις ‘’κυριαρχίας’’ για το ποιος είναι ο ‘’αρχηγός του σπιτιού’’, κυριαρχική συμπεριφορά με σημάδια γρυλίσματος και πολλους τσακωμους.Αυτή η συμπεριφορά θα έχει ως αποτέλεσμα κάποιο από τα δύο κουτάβια να εμφανίσει φοβικό χαρακτήρα στη μετέπειτα ζωή του.

Το να μείνουν μαζί δύο κουτάβια από μικρή ηλικία, έχει ως αποτέλεσμα να δεθούν συναισθηματικά και να υπάρχουν κρίσεις αποχωρισμού και άγχους όταν τα χωρίζεις.

Μπορεί να είναι όμορφο να έχεις δύο κουτάβια με αδερφικές σχέσεις αλλά κάτι τέτοιο δεν θα τα αφήσει να έχουν κάποιο ειδικό δεσμό μαζί σου και κάτι τέτοιο θα επιδράσει αρνητικά στην εκπαίδευση αλλά και στη ψυχολογία τους.

Εκπαίδευση και συμπεριφορά

• Η καλύτερη λύση, όπως προαναφέραμε, είναι να τα μεγαλώσεις όσο μπορείς χωριστά μέχρι να ωριμάσουν.
• Σε αυτό το κομμάτι, παίζει ρόλο και ο εκπαιδευτής που θα επιλέξεις. Θα πρέπει να γνωρίζει ότι θέλεις ξεχωριστή εκπαίδευση και για τα δύο κουτάβια και υπεύθυνη καθοδήγηση για να μεγαλώσουν υγιή και ευτυχισμένα.
• Ο κατάλληλος εκπαιδευτής θα σε βοηθήσει με την ανατροφή και την εκπαίδευση των σκυλων σου.

Η καλύτερη λύση λοιπον είναι ο εκπαιδευτής, όσον αφορά την εκπαίδευση δύο διαφορετικών κουταβιών.

Κάποια βήματα που πρέπει να κάνεις εσύ είναι να δίνεις προσοχή και στα δύο χωρίς να αφήνεις κάποιο χωρίς την απαραίτητη φροντίδα και προσοχή σου.

Χρειάζεται να τα βγάζεις βόλτα ξεχωριστά, το καθένα μόνο του και να τα πηγαίνεις μεγάλες βόλτες. Το να κοινωνικοποιούνται μαζί με άλλα σκυλιά, είναι πολύ σημαντικό γιατί έτσι θα αποκτήσουν αυτοπεποίθηση και θα μάθουν πώς να φέρονται όταν είναι μέρος μίας αγέλης.

Αυτό το γεγονός, θα βοηθήσει και τα δύο κουτάβια στη μετέπειτα γνωριμία και εξέλιξη τους.

Υπάρχει και η άλλη λύση για να μην αγχωθείς με τη σωστή ανατροφή και των δύο κουταβιών. Αν έχεις ένα πρόθυμο μέλος της οικογένειας σου που θα μπορεί να πάρει την ευθύνη να μεγαλώσει το κουτάβι σου μέχρι την ηλικία της ωρίμανσης.

Βεβαίως κάτι τέτοιο είναι σπάνιο, αλλά και αν γίνει, υπάρχει η πιθανότητα το κουτάβι και το μέλος της οικογένειας σου που θα συνδράμει, να δεθούν και να μην θέλουν να αποχωριστούν ο ένας τον άλλον.
Σε αυτή τη περίπτωση, η μόνη λύση είναι να αφοσιωθείς ατομικά στην ανατροφή των σκυλιών σου και με τη βοήθεια του εκπαιδευτή σου να καταφέρεις να έχεις δύο υπέροχα κουτάβια.

Αν και η ιδέα δύο κουταβιών, ακούγεται πολύ ενδιαφέρον και ελκυστική στη πράξη διαφέρει, μιας και τα προβλήματα είναι πολλά.

Ωστόσο, αν θέλεις τόσο πολύ δύο σκυλιά, μπορείς να πάρεις για αρχή το ένα να δεις αν μπορείς να τα καταφέρεις και έπειτα αν είσαι σίγουρος, να αποφασίσεις και για δεύτερο.

Η προσωπική μου γνώμη είναι, ότι είναι καλύτερα να έχεις ένα κουτάβι που θα το μεγαλώσεις σωστά χωρίς άγχος και λάθη, παρά να έχεις δύο κουτάβια που δεν μπορείς να ελέγξεις και δεν θα μεγαλώσουν σωστά.

Βεβαίως, ότι απόφαση και αν πάρεις είναι προτιμότερο να έχεις βοήθεια από την οικογένεια και τον εκπαιδευτή σου.